เทสโทสเตอโรนทำหน้าที่เป็นโมเลกุลต่อต้านสังคม

“เรารู้สึกประหลาดใจที่หนูเจอร์บิลตัวผู้กลายเป็นคนที่น่ากอดและเป็นมิตรกับคู่ของมันมากขึ้น” เคลลี่กล่าว "เขากลายเป็นเหมือน 'คู่หูที่ยอดเยี่ยม'" ในสัปดาห์ต่อมาในการทดลองติดตามผล นักวิจัยได้ทำการทดสอบผู้บุกรุกที่มีถิ่นที่อยู่ ตัวเมียถูกนำออกจากกรงเพื่อให้หนูเจอร์บิลตัวผู้ที่ได้รับการฉีดเทสโทสเตอโรนก่อนหน้านี้แต่ละตัวอยู่ในกรงบ้านของมันตามลำพัง จากนั้นจึงนำตัวผู้ที่ไม่รู้จักเข้าไปในกรง “โดยปกติแล้ว ตัวผู้จะวิ่งไล่ตัวผู้ตัวอื่นที่เข้ามาในกรง หรือไม่ก็พยายามหลีกเลี่ยง” Kelly กล่าว "ในทางกลับกัน ผู้ชายที่เคยถูกฉีดเทสโทสเตอโรนก่อนหน้านี้จะเป็นมิตรกับผู้บุกรุกมากกว่า" อย่างไรก็ตาม พฤติกรรมเป็นมิตรเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เมื่ออาสาสมัครชายเดิมได้รับการฉีด ฮอร์โมนเพศชาย อีกครั้ง จากนั้นพวกเขาก็เริ่มแสดงพฤติกรรมการไล่ตามและ/หรือหลีกเลี่ยงตามปกติกับผู้บุกรุก “มันเหมือนกับว่าจู่ๆ พวกเขาตื่นขึ้นมาและตระหนักว่าพวกเขาไม่ควรเป็นมิตรในบริบทนั้น” Kelly กล่าว นักวิจัยตั้งทฤษฎีว่าเนื่องจากอาสาสมัครเพศชายมีฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนเพิ่มขึ้นในขณะที่พวกเขาอยู่กับคู่รัก ไม่เพียงเพิ่มการตอบสนองทางสังคมในเชิงบวกต่อพวกเขาอย่างรวดเร็ว แต่ยังทำให้ผู้ชายมีพฤติกรรมทางสังคมมากขึ้นในอนาคต แม้ว่าบริบทจะเปลี่ยนไปก็ตาม และพวกเขา อยู่ต่อหน้าผู้ชายอีกคนหนึ่ง อย่างไรก็ตาม การฉีดฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนครั้งที่สองกระตุ้นให้พวกเขาเปลี่ยนพฤติกรรมให้ก้าวร้าวมากขึ้นอย่างรวดเร็ว ตามความเหมาะสมกับบริบทของตัวผู้บุกรุก