เริ่มต้นในปี 1990 Ullas

เริ่มผลักดันให้มีการจัดการเสือโคร่งตามหลักวิทยาศาสตร์โดยเน้นเป็นพิเศษในการอนุรักษ์สายพันธุ์เหยื่อ เขาร่วมมือกับผู้อื่นเพื่ออำนวยความสะดวกในการย้ายหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ภายในพื้นที่คุ้มครองโดยสมัครใจและได้รับเงินสนับสนุนจากรัฐบาล เมื่อการลักลอบล่าเสือเริ่มเพิ่มขึ้นเนื่องจากความต้องการชิ้นส่วนของผู้ล่าในจีนเพิ่มขึ้น วิธีการนับของ Ullas เผยให้เห็นความรุนแรงของปัญหา และเขาทำงานร่วมกับเจ้าหน้าที่เพื่อพัฒนาโครงการต่อต้านการรุกล้ำที่มีประสิทธิภาพ ผลจากความพยายามเหล่านี้และอื่นๆ เสือกินคน ประชากรเสือโคร่งเริ่มเพิ่มขึ้น ภูมิทัศน์ของมาเลนาดที่ยิ่งใหญ่กว่าทางตะวันตกเฉียงใต้ของอินเดีย เช่น เขตอนุรักษ์เสือ Bandipur ที่ซึ่งสามีของ Gopamma ถูกฆ่าตาย ปัจจุบันกลายเป็นที่อยู่ของเสือ 400 ตัว ซึ่งมากกว่าสี่เท่าของตอนที่ Ullas เริ่มทำงานที่นั่นเมื่อ 25 ปีที่แล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อจำนวนผู้ล่าเพิ่มขึ้น ความขัดแย้งก็กลายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ การแข่งขันและอาณาเขตทำให้เสือบางตัวต้องออกจากพื้นที่คุ้มครอง โดยเฉพาะเสือโคร่งอายุน้อยที่ต้องการสร้างอาณาเขตของตนเอง และสัตว์ที่บาดเจ็บหรือชราจนสิ้นหวังในการหาอาหาร เสือโคร่งส่วนใหญ่ในสถานการณ์นี้ล่าเหยื่อเพื่อปศุสัตว์ แต่ก็มีไม่กี่ตัวที่ฆ่าคนเช่นกัน Ullas กล่าวว่า เสือมักหวาดกลัวมนุษย์ แต่เมื่อพวกเขาค้นพบความเปราะบางของมนุษย์ พวกเขาก็หายกลัวในทันที และตระหนักว่าลิงตัวใหญ่ไร้หางเหล่านี้จับได้ง่ายมาก

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 5 ก.ค. 2566 15:50:06 น. อ่าน 87 ตอบ 0