อนุภาคที่มีพลังมาก

อนุภาคเหล่านี้สร้างโมเลกุลที่มีประจุไฟฟ้า - ไอออน - ในชั้นบรรยากาศของโลก มีการแสดงไอออนในห้องปฏิบัติการเพื่อเพิ่มการก่อตัวของละอองลอย ซึ่งสามารถทำหน้าที่เป็นเมล็ดสำหรับการก่อตัวของหยดเมฆที่ประกอบกันเป็นเมฆ ไม่ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นจริงในชั้นบรรยากาศหรือเฉพาะในห้องปฏิบัติการก็ตาม เป็นหัวข้อที่ได้รับการตรวจสอบและถกเถียงกันมานานหลายปี เมื่อการปะทุของดวงอาทิตย์ครั้งใหญ่พัดพารังสีคอสมิกของกาแล็กซีออกไปก่อนที่พวกมันจะมาถึงโลก พวกมันจะทำให้ไอออนในชั้นบรรยากาศลดลงมากถึงประมาณ 20 ถึง -30 เปอร์เซ็นต์ในช่วงหนึ่งสัปดาห์ ดังนั้น หากไอออนส่งผลต่อการก่อตัวของ เมฆ ควรสังเกตการลดลงของเมฆปกคลุมในระหว่างเหตุการณ์ที่ดวงอาทิตย์พัดเอารังสีคอสมิกออกไป และนี่คือสิ่งที่ทำในการศึกษานี้ ก่อนหน้านี้สิ่งที่เรียกว่า 'การลดลงของฟอร์บุช' ของรังสีคอสมิกเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงของเมฆปกคลุมโลกเป็นเวลานานหนึ่งสัปดาห์ แต่ผลกระทบดังกล่าวได้รับการถกเถียงกันอย่างกว้างขวางในเอกสารทางวิทยาศาสตร์ การศึกษาใหม่สรุปว่า "มีผลกระทบอย่างแท้จริงจากการลดลงของ Forbush ต่อไมโครฟิสิกส์ของคลาวด์" และผลลัพธ์สนับสนุนข้อเสนอแนะที่ว่า "ไอออนมีบทบาทสำคัญในวงจรชีวิตของเมฆ"