เฮลิโอสเฟียร์ของดวงอาทิตย์

ขยายออกไปได้ไม่ไกลนัก เฮลิโอสเฟียร์คือฟองอากาศที่เกิดจากลมสุริยะ ซึ่งเป็นกระแสของก๊าซที่มีประจุไฟฟ้าที่พัดออกจากดวงอาทิตย์ในทุกทิศทาง ขอบเขตที่ลมสุริยะถูกลดความเร็วอย่างกระทันหันด้วยแรงดันจากก๊าซระหว่างดวงดาวเรียกว่าเทอร์นิตีช็อก ขอบนี้เกิดขึ้นระหว่าง 80-100 หน่วยดาราศาสตร์ ยานอวกาศสองลำของ NASA ที่เปิดตัวในปี 1977 ได้ผ่านจุดสิ้นสุดที่น่าตกใจ Voyager 1 ในปี 2004 และ Voyager 2 ในปี 2007 Voyager 1เดินทางข้ามดวงดาวในปี 2012 และVoyager 2เข้าร่วมในปี 2018 แต่จะต้องใช้เวลาหลายพันปีก่อนที่ยานโวเอเจอร์ทั้งสองจะออกจากโลก เมฆออร์ต. ดวงจันทร์ มีดวงจันทร์ที่รู้จักมากกว่า 200 ดวงในระบบสุริยะของเรา ระบบสุริยะ และอีกหลายดวงที่รอการยืนยันการค้นพบ ในบรรดาดาวเคราะห์ทั้ง 8 ดวง มีดาวพุธและดาวศุกร์เพียงดวงเดียวที่ไม่มีดวงจันทร์ ดาวเคราะห์ยักษ์ ดาวพฤหัสบดี และ ดาวเสาร์ นำจำนวนดวงจันทร์ในระบบสุริยะของเรา ในบางแง่ ฝูงดวงจันทร์รอบโลกเหล่านี้มีลักษณะคล้ายกับระบบสุริยะของเราในเวอร์ชันจิ๋ว ดาวพลูโตซึ่งเล็กกว่าดวงจันทร์ของเรา มีดวงจันทร์ 5 ดวงในวงโคจร รวมถึงดวงจันทร์คารอนด้วย ซึ่งเป็นดวงจันทร์ที่ใหญ่จนทำให้ดาวพลูโตโยกเยก แม้แต่ดาวเคราะห์น้อยขนาดเล็กก็สามารถมีดวงจันทร์ได้ ในปี 2560 นักวิทยาศาสตร์พบว่า ดาวเคราะห์ น้อย3122 ฟลอเรนซ์ มีดวงจันทร์ขนาดเล็กสองดวง 

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 13 มิ.ย. 2566 16:36:37 น. อ่าน 95 ตอบ 0