ผลลัพธ์ สุนัขและแมวทั้งหมด

 170 และ 115 ตัวตามลำดับ จาก 177 ครัวเรือนที่เข้าร่วมในการศึกษา 50% (n=143) ทดสอบ SARS-CoV-2-positive โดยใช้ ELISA, 42% (n=48) ของตัวอย่างทางซีรั่มวิทยาของแมว และ 56% (n=95) ของตัวอย่างทางซีรั่มของสุนัขที่ทดสอบ SARS-CoV-2-positive อัตราการแพร่เชื้อ SARS-CoV-2 ที่แท้จริงสำหรับสุนัขและแมวคือ 43% และ 57% ตามลำดับ ความชุกของซีโรพรีวาเลนซ์ในสุนัขมีค่ามากกว่าในแมว (OR 1.8) แต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ   จำนวนครัวเรือนที่ติดเชื้อ SARS-CoV-2 และการสัมผัสของมนุษย์ที่เข้มข้นกว่าค่าเฉลี่ยเพิ่มความเสี่ยงของ COVID-19 สำหรับแมวอย่างมีนัยสำคัญ ในขณะที่การสัมผัสของมนุษย์นอกครัวเรือนจะช่วยป้องกัน สุนัขและแมว จาก COVID-19 ในทางตรงกันข้าม สำหรับสุนัข การสัมผัสนอกครัวเรือนจะเพิ่มความเสี่ยงของการติดเชื้อและลดการสัมผัสหลังจากการติดเชื้อในมนุษย์ ซึ่งช่วยป้องกันโควิด-19 ได้อย่างมีนัยสำคัญ ไม่มีความสัมพันธ์ที่มีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างเอกสารแสดงอาการของโควิด-19 ในสัตว์เลี้ยงและสถานะทางซีรั่มวิทยาของสัตว์เลี้ยง มนุษย์ที่ติดเชื้อ SARS-CoV-2 อย่างน้อย 1.0 คนต่อครัวเรือนมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับโอกาสที่แมวจะพัฒนาระดับแอนติบอดีต่อต้าน SARS-CoV-2 (OR 3.1) การวิเคราะห์แบบ univariate แสดงให้เห็นโอกาสที่แมวติดเชื้อจะมีการเข้าถึงภายนอกอาคารโดยไม่มีผู้ดูแล (OR 0.5) หรือการสัมผัสของมนุษย์นอกครัวเรือน (OR 0.3) และความรุนแรงในการติดต่อกับเจ้าของ (OR 2.3) ที่มากขึ้น (OR 2.3)

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 5 มิ.ย. 2566 17:31:42 น. อ่าน 97 ตอบ 0