ยกตัวอย่างการศึกษาทางจิตวิทยานี้

ยกตัวอย่างการศึกษาทางจิตวิทยานี้ นักวิจัยพบว่าประวัติครอบครัวเกี่ยวกับสุขภาพจิตและประสบการณ์ที่ไม่พึงประสงค์อื่นๆ นำไปสู่ระดับความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าที่สูงขึ้น พวกเขายังค้นพบว่าคนที่ต่อสู้กับการเผชิญปัญหา การคร่ำครวญ และการตำหนิ ไม่ว่าต่อตนเองหรือพ่อแม่ มีแนวโน้มที่จะจัดการกับปัญหาสุขภาพจิต กล่าวอีกนัยหนึ่ง เด็กที่ไม่โทษ การเลี้ยงเด็ก ตนเองหรือผู้อื่นสำหรับประสบการณ์เชิงลบจะมีผลลัพธ์ที่ดีกว่าผลกระทบของสุขภาพจิตของผู้ปกครองต่อพัฒนาการของเด็ก เช่นเดียวกับความเจ็บป่วยและโรคอื่นๆ ความผิดปกติทางสุขภาพจิตมักจะเกิดขึ้นในครอบครัวและสามารถส่งต่อจากพ่อแม่สู่ลูกได้ ความเสี่ยงนี้จะเพิ่มมากขึ้นหากทั้งพ่อและแม่มีโรคทางจิต การศึกษาโดย American Journal of Psychiatryติดตามเด็กที่มีพ่อแม่ซึมเศร้าในช่วง 20 ปีเพื่อวัดว่าพวกเขามีอาการอย่างไรในวัยผู้ใหญ่ พวกเขาพบว่าเด็กๆ มีความเสี่ยงต่อสุขภาพจิตและความผิดปกติในการใช้สารเสพติดมากกว่าเด็กที่พ่อแม่ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าถึง 3 เท่าสิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่าเพียงเพราะพ่อแม่มีภาวะสุขภาพจิตไม่ได้แปลว่าจะมีผลกระทบต่อลูก แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพจิตของผู้ปกครองที่ส่งผลต่อพฤติกรรมของพวกเขามากกว่า หลายคนที่มีความวิตกกังวล ซึมเศร้า หรือความผิดปกติอื่น ๆ ได้รับการรักษาและมีชีวิตที่ยืนยาว มีสุขภาพดี และประสบความสำเร็จการจัดการกับภาวะซึมเศร้าในฐานะพ่อแม่อาจส่งผลต่อปฏิสัมพันธ์ของคุณกับลูกโดยไม่ได้ตั้งใจ ตัวอย่างเช่น คุณอาจไม่แสดงออกหรือสร้างความเชื่อมโยงทางอารมณ์ ซึ่งอาจส่งผลต่อความผูกพันระหว่างพ่อแม่กับลูก นอกจากนี้ยังอาจส่งผลกระทบต่อลักษณะทางกายภาพของชีวิตลูกของคุณ การดิ้นรนเพื่อหาพลังงานให้เพียงพอเพื่อออกจากบ้านหรือไปสายจนเป็นนิสัยเมื่อไปส่งลูกที่โรงเรียนหรือตามนัดหมายอาจเป็นอันตรายต่อสถานะของพวกเขาในโรงเรียน ในทางกลับกัน การต่อสู้ทางวิชาการอาจนำไปสู่ความรู้สึกด้านลบซึ่งมักเกี่ยวข้องกับความผิดปกติของสุขภาพจิต