การรักษา

การรักษาผู้ป่วยสมาธิสั้นมักจะรวมการรักษาและการแทรกแซงทางยาเข้าด้วยกัน ในเด็กก่อนวัยเรียนและเด็กเล็ก แนวทางแรกที่แนะนำรวมถึงกลยุทธ์ด้านพฤติกรรมในรูปแบบของการฝึกอบรมการจัดการผู้ปกครองและการแทรกแซงในโรงเรียน Parent-Child Interaction Therapy (PCIT) เป็นวิธีการบำบัดตามหลักฐานเพื่อช่วยเด็กเล็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นและโรคต่อต้านฝ่ายตรงข้าม ตามแนวทางปัจจุบัน ยากระตุ้นจิต (แอมเฟตามีนและเมทิลเฟนิเดต) เป็นการรักษาทางเภสัชวิทยาขั้นแรกสำหรับการจัดการโรคสมาธิสั้น (Pliszka, 2007) ในผู้ป่วยวัยก่อนเรียนที่มีสมาธิสั้น แอมเฟตามีนเป็นยาเพียงชนิดเดียวที่ได้รับการอนุมัติจากองค์การอาหารและยา (FDA) แม้ว่าคำแนะนำจะแนะนำว่าเมทิลเฟนิเดตมากกว่าแอมเฟตามีนอาจมีประโยชน์หากการแทรกแซงทางพฤติกรรมไม่เพียงพอ ตัวเร่งปฏิกิริยาอัลฟ่า (clonidine และ guanfacine) และ atomoxetine ซึ่งเป็นตัวยับยั้งการดูดซึม norepinephrine แบบเลือกเป็นทางเลือกอื่น ๆ ที่ได้รับการอนุมัติจาก FDA สำหรับการรักษา โรคสมาธิสั้น มียาที่ได้รับการอนุมัติจากองค์การอาหารและยา (FDA) ที่ใหม่กว่าสำหรับการรักษาโรคสมาธิสั้น ได้แก่ Jornay (methylphenidate Extended-release) ซึ่งใช้ในเวลากลางคืนและเริ่มออกฤทธิ์ยาในเช้าวันรุ่งขึ้น Xelstrym (dextroamphetamine) ซึ่งเป็นแอมเฟตามีนแพทช์ Qelbree (viloxazine) ซึ่งเป็น ไม่กระตุ้น เด็กและครอบครัวจำนวนมากสามารถสลับระหว่างตัวเลือกการใช้ยาต่างๆ ได้ ขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพของการรักษาและความทนทานของยา เป้าหมายของการรักษาคือการปรับปรุงอาการเพื่อฟื้นฟูการทำงานที่บ้านและที่โรงเรียน

โพสต์โดย : หมูน้อย เมื่อ 12 เม.ย. 2566 12:00:57 น. อ่าน 98 ตอบ 1