แต่จากนั้น เมื่อศึกษาภาพถ่ายสเปิร์มจากกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน

แต่จากนั้น เมื่อศึกษาภาพถ่ายสเปิร์มจากกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน คีรีโชคสังเกตเห็นฟองเล็กๆ ที่หางของสเปิร์ม ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากส่วนหัว ไม่ทราบการทำงานของมัน แต่เชื่อว่าจะหลั่งออกมาเมื่อมีการหลั่งอสุจิ คีรีโชคพบว่าฟองสบู่มีการ "ให้" มากพอที่จะสัมผัสแน่นกับปิเปต ดังนั้นเขาจึงสามารถวัดกระแสไฟฟ้า ซึ่งเป็นเทคนิคที่เรียกว่าการหนีบปะ

การทดสอบเพิ่มเติมระบุว่า CatSper ถูกกระตุ้นโดยสภาวะที่เป็นด่างภายในเซลล์สเปิร์มเพื่อเปิด "ประตู" ให้กับแคลเซียม ขั้นตอนต่อไปคือการค้นหาว่าอะไรทำให้เกิดสภาวะที่เป็นด่างเหล่านี้ "ค่อนข้างเป็นไปได้ว่าสเปิร์มสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ปล่อยออกมาจากไข่" คีรีโชคกล่าว

ความสามารถในการปะติดสเปิร์มและการวัดกิจกรรมทางไฟฟ้าจะช่วยให้นักวิจัยสามารถศึกษาช่องทางอื่น ๆ ที่ควบคุมพฤติกรรมของ ตัวอสุจิ ได้ ตัวอย่างเช่น หัวสเปิร์มยังมีช่องแคลเซียมซึ่งไม่ทราบตัวตนและหน้าที่ ช่องเหล่านี้อาจช่วยให้สเปิร์มปล่อยเอนไซม์ที่ละลายสิ่งกีดขวางรอบๆ ไข่ได้ คีรีโชคกล่าว