เพื่อแสดงให้เห็นว่าประชากรทั้งสองแยกกันและแต่ละตัวมีโครงสร้างครอบครัวที่ซับซ้อน

การวิจัยก่อนหน้านี้โดยผู้เขียนร่วมซึ่งนำโดยผู้ทำงานร่วมกันที่ NIH ใช้ชุดของความหลากหลายทางพันธุกรรมที่น้อยกว่ามาก แต่มี สุนัข จำนวนมากขึ้น เพื่อแสดงให้เห็นว่าประชากรทั้งสองแยกกันและแต่ละตัวมีโครงสร้างครอบครัวที่ซับซ้อน ในการศึกษาแบบคู่ขนานนี้ ทีมงานได้วิเคราะห์ตัวอย่างดีเอ็นเอของสุนัขที่มีจำนวนตัวแปรทางพันธุกรรมมากกว่าสี่เท่า ซึ่งช่วยให้มองจีโนมได้ละเอียดยิ่งขึ้น นอกเหนือจากการยืนยันว่าประชากรทั้งสองมีความแตกต่างทางพันธุกรรมจริงๆ แล้ว ทีมงานยังสามารถระบุภูมิภาคที่ผิดปกติกว่า 391 ภูมิภาคในจีโนมของสุนัขที่แตกต่างกันระหว่างสุนัขที่อาศัยอยู่ในสถานที่ทั้งสองแห่ง "คิดว่าพื้นที่เหล่านี้เป็นเครื่องหมายหรือป้ายบอกทางบนทางหลวง" บรีนกล่าว "พวกมันระบุพื้นที่ภายในจีโนมที่เราควรตรวจสอบอย่างใกล้ชิดยิ่งขึ้นที่ยีนใกล้เคียง ยิ่งกว่านั้น เครื่องหมายเหล่านี้บางตัวชี้ไปที่ยีนที่เกี่ยวข้องกับการซ่อมแซมพันธุกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการซ่อมแซมพันธุกรรมหลังจากการสัมผัสที่คล้ายกับที่สุนัขในชอร์โนปิลสัมผัส" เขากล่าวต่อไปว่า " ในขั้นตอนนี้ เราไม่สามารถพูดได้อย่างแน่นอนว่าการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมใดๆ เรามีงานอีกมากที่ต้องทำเพื่อตรวจสอบว่าเป็นเช่นนั้นหรือไม่"

โพสต์โดย : ppp เมื่อ 20 มี.ค. 2566 13:48:46 น. อ่าน 97 ตอบ 0