ปฏิสัมพันธ์ที่มากขึ้นกับสุนัขจริงๆ

ในการศึกษานี้ กิจกรรมในเปลือกนอกส่วนหน้าของสมองได้รับการวัดแบบไม่รุกรานด้วยเทคโนโลยีภาพประสาทอินฟราเรด เนื่องจากชายหญิง 19 คนแต่ละคนดูสุนัข นั่งพิงขากับสุนัขตัวเดียวกัน หรือลูบคลำสุนัข แต่ละเงื่อนไขเหล่านี้ยังดำเนินการกับลีโอ ตุ๊กตาสิงโตขนฟูที่เต็มไปด้วยขวดน้ำเพื่อให้เหมาะกับอุณหภูมิและน้ำหนักของ หมา ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าการทำงานของสมองส่วนหน้ามีมากขึ้นเมื่อผู้เข้าร่วมมีปฏิสัมพันธ์กับสุนัขจริง ๆ และความแตกต่างนี้มีมากที่สุดสำหรับการลูบคลำ ซึ่งเป็นสภาวะที่มีการโต้ตอบมากที่สุด ความแตกต่างที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือการทำงานของสมองส่วนหน้าเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ผู้คนมีปฏิสัมพันธ์กับสุนัขตัวจริง สิ่งนี้ไม่ได้สังเกตได้จากการมีปฏิสัมพันธ์ต่อเนื่องกับสิงโตสตัฟฟ์ ซึ่งบ่งชี้ว่าการตอบสนองอาจเกี่ยวข้องกับความคุ้นเคยหรือความผูกพันทางสังคม